Yangın ve Güvenlik Dergisi 102. Sayı (Mart 2007)

1 RÖPORTAJ "Yaşadığım zorlukların başında yükseklik korkum vaı'. Ama mecburen çıkmak zorunda kaldığım yerlerde epey ter döktüğüm oluyor" malarımı sürdürmekteyim. Deneyimlerim artıkça bilgilerimi seminerler makaleler konferanslarla üniversiteler, emniyet teşkilatları ve sigortacılık sektörü mensuplarına sunmaktayım. Tüm bu kuruluşlarla zaman zaman çokgüzel bilgi alışverişleri sağlamaktay ı z. Yeni yeni bilgiler hepimizin çalışma alanlarına katkıda bulunuyor. Bunların yanı sıra üniversitemde ekipler kurdum. Bina, endüstriyel tesisler ve oto yangınları inceleme konularındaki adli davalarda ve isteğe bağlı olarak kuruluşlara ülkemizin her ilinde olacak şekilde resmi bilirkişilikler yapmaktayız. Zaman zaman da üniversite bünyesinde "Yangın Yeri İnceleme" kursları düzenliyoruz. � Bir bayan olarak itfaiyecilik alanında çalışmanın zorluklarını yaşıyor musunuz? Aslında zor ve tehlikeli bir iş ama işinizi severek yaptığınız sürece bu unsurlar ortadan kalkıyor. Bayan olarak ülkemizde 3 kişiyiz. Adli tıp kurumundan arkadaşım Ayşegül Caymaz ve Kocaeli İtfaiye Okulundan Sedef Akkaplan da bu konularda çalışıyor. Size öğrendiğim ilginç bir bilgi vereyim: Bu yaz Atatürk Havalimanı yan92 IYANGIN ve GÜVENLiK SAYI 102 gını incelemesi sırasında İngiliz sigorta şirketinden gelen bir yetkili Avrupa'da bile kadınların böyle bir meslekte görev almadıklarını bildirdi. Beni görünce şaşırmışlardı. Tabii bunlar hoş şeyler. . . Ama işin tehlike boyutu zaman zaman zorluklar yaşatmıyor değil. Deliller i n yok olmaması için başta zamana karşı yarışmak, bir olaya çağrıldığınızda en kısa sürede olay bölgesine ulaşmak zorundasınız. Okul yönetimimiz bu konuda görev alan bizlere her zaman destek sağlamaktadır. İşte bu aşamada herhangi bir plan yapmamız zor. Yangının ne zaman ve nerede çıkacağı belli olmadığı için, k i mselere söz veremiyorsunuz, tüm planlarınız alt üst olabiliyor. Ancak her yeni inceleme deneyimlerimize katkıda bulunduğu için ayrı bir keyif de ver i yor. � Akdeniz Üniversitesi dışında İstanbul ve Kocaeli Üniversitelerinde de itfaiyecilik bölümleri var. Bu açıdan üniversitenizde ve diğer üniversitelerde kız öğrencilerin oranı hakkında bilgi verebilir misiniz? Genel olarak Türkiye'de kız öğrencilerin itfaiyecilik mesleğine olan ilgilerini nasıl değerlendiriyorsunuz? Kız öğrenci sayımız çok az, ortalama olarak senede sınıf başına 2 ya da 3 kız öğrencimiz oluyor. Şimdiye kadar mezun ettiğimiz kız öğrencilerimizden sadece bir tanesi aktif itfaiyeci olarak Sabiha Gökçen Havalimanı'nda görevli. Diğer mezun olanlar sağlık alanlarında hizmet veriyor. Bu programa genelde Sağlık Lisesi çıkışlılar girdiği için meslek alanlarında memuriyetdereceleri için avantaj sağlamak için okul bitiriyorlar. Özellikle kendi çalıştığım alanda ilgili öğrencilerin artması için uğraşı veriyorum ama şu ana kadar pek başarılı olduğum söylenemez. Deneyimin arttırılmasıyla yapılacak bir iş olduğu halde mezun olur olmaz iş hayatına atılmak istiyorlar. Önümüzdeki yı llarda umarım daha bilinçlenirler. ı;ıı Peki itfaiye okulundan mezun olan öğrencilerin iş bulma durumu nasıl? Türkiye'de halen eğitimli itfaiyecilerin tercih edilmemesi gibi bir durum söz konusu mu? İtfaiye okullarından mezun olan öğrencilerimiz daha 2 yıl öncesine kadar ltfaiyelerde iş bulamıyordu, daha yeni yeni birkaç Büyükşehir İtfaiyesi eleman alımlarında bu mezunlara yer vermeye başladı. Tabii ki bu oran yeterli değil. Çünkü mevzuattak i bazı koşullar -başta yaş sorunu olmak üzere- ilk mezunlarımızı kötü yönde etkiliyor. Oysa yangın gibi önemli bir konuda eğitimli kişilere ihtiyaç olmasına rağmen, itfaiyelerde personel alımında genellikle lise mezunları tercih ediliyor, bunu da anlamak mümkün değil. Bu sorun sadece erkek ya da bayanlar için değil, bütün mezunlarımız için geçerli. Umarım en kısa zamanda bu yapılan hatalar düzeltilir ve bizlerin bin bir emek

RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=