Yangın ve Güvenlik Dergisi 195.Sayı (Kasım-Aralık 2017)

YANGIN / MAKALE 62 Yangın ve Güvenlik / Kasım-Aralık 2017 yanginguvenlik.com.tr 2.2.2 Bayes Teorisi Modeli Alternatif olarak, kanıt olarak tobs ‘nin tersinin kullanıldığı bir genel söndürme oranı Bayes teorisi güncellemesi de gerçekleşti- rilebilir. NUREG-2169 tarafından tanımlanmış şekilde söndürme oranının orta noktası λ * M alınmak suretiyle, ve bir kez daha log-nor- mal dağılım olarak, birinci adımda, tr’yi dikkate alacak şekilde ilgili karakteristik süreden bir rastlantısal süre olan 2 dk. çıkartılır ve şu referans ile söndürme süresine dahil edilir: (3) Bu, söndürme oranı λ için, orta değer λ M’ye sahip bir öncül dağılıma yol açar: (4) ve de aynı zamanda şu olasılık fonksiyonunu verir: (5) Bu sebeple posteriyör dağılım şuna dönüşür (6) Bu dağılımın ortalama değeri bir kez daha karakteristik sü- reyi tanımlamak için kullanılabilir: (7) Elektrik yangınları kategorisi için olan jenerik dağılımın darlığı sebebi ile görülmektedir ki, karakteristik süreler çok ender olarak 8.0 dakika ila 8.5 dakika aralığının dışına çıkmaktadır ve bu da mo- delin gerçek olaya çok az seviyede adapte olmasına yol açmakta- dır. Tabii ki, dağılım suni şekilde genişletilebilmektedir ancak böyle bir tedbir bir kez daha başka bir rastlantısallık boyutu ekleyecektir. 2.2.3 İtfaiye Ekibi Başarısızlık Olasılıkları Şekil 3’te gösterilen şekilde, yangının, Veri tabanı tarafından ra- porlanmış olan ayak izi sınırları içerisinde her türlü ekipmanı tahrip edeceği ve söndürülünceye kadar kaynağından dışarı doğru daha da yayılacağı ve de zaman geçtikçe ve ilave hedefeler de tek tek tahrip oldukça söndürmeme olasılığının düşeceği varsayılmakta- dır. Karakteristik süre için seçilmiş olan modelden bağımsız olarak, yangının a hedefine doğru - ancak b hedefine kadar değil- yayılma olasılığı olan Pab Yayılma süreleri ta ve tb ile ifade edilmektedir: (8) Manuel olarak devreye girecek şekilde tasarlanmış olan ya da otomatik yangın tespiti sebebinin arızası ile otomatik olarak dev- reye girmemiş olan bir sabit söndürme sistemi varsa, müdahalenin başlamasından en fazla 15 dakika sonra tc süresi içerisinde ulaşı- lan- d hedefine daha sonra td süre sonra ulaşılmak şartı ile- her- hangi bir c hedefi için olan tipik güvenilirlik verileri ile uyumlu ola- rak, başarısızlık olasılığı 10 faktör oranında azaltılır: (9) C hedefi ilk hedef olarak alındığında, itfaiye ekibi ve sabit ma- nuel söndürme için olan en üst seviye olayların birbirinden ayrılma- sı kaydıyla, bu düzenleme Şekil 4’te gösterilen olay ağacı detayına denk gelecektir. Çok az önemli olmak kaydı ile, kompartımanda ulaşılacak olan en son hedefe yangının yayılma olasılığı hesaplanır- ken, yukarıdaki olasılıklardaki ikinci terim ortadan kaybolmaktadır. İtfaiye ekibi müdahalesinin gerçek olaydakinden daha yavaş olabilme olasılığını dikkate almak amacıyla farklı tr ile değerlendiril- Gözlenen Müdahale Süresi Şekil 2. Orta Değer Yarı Ömür Orta Noktası Modeli Kavramı Hedeflere Olan Varsayılan Süreler Süre Modellenmiş Söndürmeme Olasılıkları Söndürmeme Olasılığı Orta Değer Ortalama Değer Gözlenen Söndürme Süresi Orijinal Hasar Ayak İzi Hedef Hedef Hedef Hedef Yangın Kaynağı Şekil 3. Yangın etkilerinin sıralaması