Yangın ve Güvenlik Dergisi 224. Sayı (Temmuz-Ağustos 2021)

20 Yangın ve Güvenlik /Temmuz-Ağustos 2021 yanginguvenlik.com.tr özel bir okuldu. Netice itibariyle herkes gibi beni de cezbeden İstanbul’a geldim ve gündüz çalışmak zorunda olduğumdan, gece eğitimi veren İTÜ İnşaat Fakültesi’ne kaydımı yaptırdım. En büyük şansım, o sene gece eğitimine de başlanmış olma- sıydı. Fakat kaydımı yaptırıp okuldan çıktığımda rastladığım bir arkadaşım, neden Makine Fakültesi’ne girmediğimi sorup, mühendisliğinin aslının makine olduğunu söylemesiyle bu sözlerden etkilenip hemen İnşaat Fakültesi’ndeki kaydımı almış ve İTÜ Makine Fakültesi’ne gitmiştim...” İstanbul’a geldiğime pişmandım “İstanbul’daki ilk gece Laleli’de Devrim Talebe Yurdu’nda kalmıştım. Gece, alışık olmadığımdan arabaların ve şehrin gürültüsünden sık sık uyanmış ve kendi kendime burada nasıl kalınacağını sorgulamıştım. Okula kaydolduktan hemen sonra da Fındıkzade’de başka bir yurda geçmiştim. İlk zamanlar İstanbul’a geldiğime çok pişmandım. İstanbul güzeldi ama gürültülü ve kalabalıktı. Kültür bana çok yabancıydı. Rahatsız- dım. İnsanların burada nasıl yaşadıklarına şaşırıyordum. Diğer taraftan da iş arıyordum. Tesadüfen, köyde bizim evde kalan öğretmenim vasıtasıyla TEKEL’de işe başladım. Gündüzleri, rakı ve şarap üreten Paşabahçe’deki fabrikada çalışıyordum...” Bebek’te ev kiralamıştık “Askeri muhtıranın verildiği 12 Mart 1971 günü de unu- tamadığım günlerden birisi olmuştu... Orman Fakültesi’nin öğrenci yurduna kayıt işlemlerim sürerken, kayıtlı görünme- diğim için beni Davutpaşa Kışlası’na götürmüşlerdi. Sabahtan akşama kadar kışlada tutulmuştuk. Bu olaydan sonra yurtta kalma imkânımız da kalmayınca arkadaşımla Bebek’te bir daire kiralamıştık. Denizi gören, dünyanın en güzel manzaralı yerlerinden birisiydi...” Hafızamın iyi olması işime yarıyordu “Genellikle sabah 6’da kalkıyor, vapura binip karşıya geçi- yor ve Paşabahçe’de işe gidiyordum. Akşam 5’te de işten ayrılıp üniversiteye geliyor ve saat 10’a kadar dersleri takip ediyordum. Eve varmaksa 11’i buluyor, alelacele bir şeyler atıştırıp yatırıyordum. Ertesi gün de aynı tempo devam edi- yordu. Bayağı yorucuydu. Ders çalışmaya vaktim olmamasına rağmen dersleri ve imtihanları kaçırmıyordum. Hafızamın iyi olması burada da işime çok yarıyordu. Dersleri dinlerken hemen kavrıyordum. İnsan gençken daha dinamik oluyor. Paşabahçe-Yeniköy arasında çalışan arabalı vapurda ders çalışıyordum. En iyi tarafım derslerde iyi not tutmamdı. İlk sına- vımız olan Lineer Cebir sınavında en başarılı öğrenci olmam ise moralimi yükseltmişti. O zamana kadar korkak, tutuk ve kararsız bir öğrenci olarak bana büyük bir cesaret vermiş, güvenimi artırmıştı. O dönem Türk Eğitim Vakfı’nın bursunu da kazanmıştım...” TEKEL’de ambar kayıtlarını tutuyordum “Tekel’de işçi olarak hem lisans hem de yüksek lisans eğitimim boyunca, 1970’ten 1976 yılına kadar çalıştım. İşletme ambarının kayıtlarını tutuyordum. Puantörler gelen şişeleri sayıyor, ben de kaydediyordum. TEKEL’de uzun yıllar çalış- mayı düşünmüyor, üniversitede kalmayı planlıyordum. Fakat bir taraftan da çalıştığım süre boyunca ortama uyum sağla- maya çaba gösteriyordum. Çalıştığınız yer TEKEL içki fabrikası olunca, içki içmek de çok olağanlaşıyor. Çalışma arkadaşlarım- dan ayrı düşmemek için ben de içki içiyordum. Fakat 3. sınıfa geçtiğimde, bir yol ayrımına gelmiştim. Derslerim zayıflamaya başlamış, 6 dersten ikmale kalmıştım...” Sigara ve içki... “Hiç unutmam, karlı bir sömestre tatili günü Beykoz Akba- ba’da TEKEL’deki arkadaşlarla içmiş ve sonrasında otobüsle sabaha karşı bire doğru, oturduğum Bebek’e gelmiştim. Bebek Karakolu’ndan eve doğru giden 112 basamak merdiveni çıkar- ken bir basamakta oturup, kar altında kendi kendime bir saate yakın içinde bulunduğum durumu sorgulamış, kararlar almıştım... İçkiyi kesinlikle bırakacaktım. Sonrasında da içki içmeyi bırakmış ve 6 dersin hepsinden geçmiştim. Bu olay belki dönüm noktalarımdan birisiydi. Sigaraya da o dönem başlamıştım ama onu da on sene önce bıraktım...” PROF. DR. ABDURRAHMAN KILIÇ ANISINA