Artic/e İtfaiye birlikler-inin konumu, şehrin gelişmesi ve ulaşım yönünden hiç dikkate alınmamaktadıı·. Bu nedenle bazı gı-upların, trafik açasından yoğun olmayan belli uzaklıktaki bir bölgeye intikal etmek için; o bölgeye ters yönde, aynı mesafede trafik yoğun bir bölgeden geçmesine neden olmaktadır. Bazen itfaiye istasyonlarının bulunduğu yerlerde pazarlar kurulabilmekte ve buradaki itfaiye istasyonunun hareketleri tamamen kısıtlanabilmektedir. Müdahale edilecek bazı yangınların pazar yerleri içinde kalması ise başka bir problemdir. Bu bakımdan itfaiye merkezlerinin çok açık alanlarda ve her istikamete ulaşım imkanı bulunan noktalarda tesis edilmesi ger·ekliclir. Bu mümkün değilse, bu amaca uygun bulanan noktalar istimlak edilip açılabilir. İtfaiye teşkilatlarının ulaşım imkanlarını artan trafik yoğunluğu karşısında arttırmak gerekmektedir·. Bunlardan biri ele ihbar ve aclr·es belli olduktan sonra en uygun ulaşım yolunun "adres bul bilgisayar pı-ogramı" ile bulunup ekrandaki güzeı·gahın seyir halindeki araçlara bildirilmesidir. Bu yolla yangına müdahale çabuklaştırılabiliı·. İtfaiye teşkilatlarının bilgisayarla ve bilgisayar kullanan elemanlarla donatılması gerekir. İtfaiyelerimizin en önemli sorunlarından bir diğeri personelin özlük haklarıdır. Dünyada "itfaiyeci" elenince saygın ve teknik personel akla gelmektedir. Ülkemizde ise itfaiyeciler meslek sınıfından bile sayılmamış ve yardımcı hizmetler (odacı, hizmetli) kategorisine sokulmuştur. Bir çok yangında canlarını ortaya koyan 24 saat görev yapan itfaiye per·sonelinin öncelikli meslek sınıfına alınmaları ve diğer teknik sınıflar gibi özlük hakları iyi leştirilmelicl ir. Meslek hayatları boyunca heyecan içerisinde görev yapan itfaiyecilere; duman ve kimyasal maddelerden etkilendikleri için, polis ve asker·in sahip olduğu "erken emeklilik" hakkı verilmelidir·. Herşeyclen önemlisi ülkemizde bir yangından korunma kanununun yokluğudur. Yangından korunma kanunu olmayan Avrupa'nın tek, dünyanın sayılı ülkelerden biriyiz. 5. SONUÇ • Yangın korunma kanunun acilen çıkarılmalıdır. • İtfaiyecilerin özlük hakları yeniden düzenlenmelidir. • İtfaiye personel sayısı acilen dünya seviyesine çıkarılmalı (1000 kişiye-bir itfaiyeci sayısı esas alınmalıdır) • İtfaiye araç ve gereçlerine standart getiı·ilmelidir·. Bütün şehiderde standart şartnamelerle araç alımı yapılmal ıdır. • İtfaiyeler asli görevlerine dönmeli tali görevler· kalclıı-ılmalı; önleme, koruma, söndürme, eğitim, denetim ve kontrol görevleri ön plana çıkarılmalıdır. • İtfaiyelere kaynak temin için deprem, yangın ve kasko sigoı-talarnı o/o2O'si ile emlak vergisinin o/o3'üne itfaiye payı konulmalı belediyelerimize verilecek bu par·aların sadece itfaiye hizmetlerinde kullanılması sağlanmalıdır. • Yangın ve afetlerden korunma m(.icaclele usulleri, ilköğretim ve orta öğretim okullarnıda zorunlu ders olarak okutulma/ ıd ır. • Ülke genelinde itfaiyecilik meslek yi.iksek okulları yaygınlaştırılmalı, mezunları itfaiyeler imtihansız alınmalıdır. Ülkemizde artık itfaiye olması gereken yere gelmeli ve itfaiyeler·e önem verilmelidir. Milli ser·vetin kurtarılması, tarih zenginliklerimizin korunması ve insanımızın can güvenliğinin sağlanması modern ve güçlü itfaiyeden, morali itfaiyecilerden geçmekte olduğu unutulmamalıdır. 0 ---------------- Yangın ve Güvenlik il Sayı 53 Kasım - Aralık 2000 ---------------�
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=