Günümüzde, Avrupa ülkelerine ve gelişmiş ülkelere bakıldığında, yangın söndürme ekiplerinin önemli bir bölümünü "gönüllü itfaiyeciler" oluşturmaktadır. söndürme ekipleri oluşmaya başlamış, 1714 yılında resmi olarak "Yeniçeri Tulumbacılar Ocağı", 1826 yılında "Mahalle Tulumbacıları", 1872 yılında "Askeri İtfaiye Birliği" kurulmuş ve 1 923 yılında belediyelere bağlı olan günümüz itfaiye teşkilatı oluşturulmuştur. Tulumbacıların örgütlü olarak çalışmaya başladığı tarih olarak 1714 esas alınmakla beraber, daha önceden de örgütlü söndürme ekiplerinin olduğu belirtilmektedir. Kendilerine özgü haberleşme sistemleri, reis seçimleri, hikayeleri, şarkıları, naraları, giyimleri, kahvehaneleri, hamamları ve yaşam biçimleriyle kültürümüzde önemli bir yeri olan tulumbacılar, özelikle Balkan savaşları sırasında, askeri itfaiyenin elemanlarının çoğunluğunun cepheye gitmesi nedeniyle etkin rol oynamıştır. Mahalle tu lumbacıları, mahalle sakinlerinden seçilen ve hepsi iş sahibi olan kişilerdir. Profesyonel itfaiyeci değil, gönüllü olarak mahalle takımına giren, yangın olduğunda sandığı omuzlayıp kilometrelerce koşan, yangını söndürmeye çalışan mahalle Tıılıımbacılar, dünyada "göııiillü itfaiyeciler"iıı ilk örııek/erimleııdi. sakinidir. Günümüzdeki mahallelerin spor takımlarına benzer özellikte ve mahalleyi temsil eden bir kuruluştur. Tulumbacılar, gönüllü itfaiyecilerin dünyada ilk örneklerinden biri olmasına rağmen özüne sadık kalınarak çağdaş sistemlerle yenilenmediğinden, dejenere olmuş ve amacından ayrıldığı için ortadan kaldırılmıştır. Günümüzde, Avrupa ülkelerine ve gelişmiş ülkelere bakıldığında, yangın söndürme ekiplerinin önemli bir bölümünü "Gönüllü itfaiyeciler" oluşturmaktadır. Bütün gelişmiş ülkelerde, büyük yerleşim merkezlerine uzak olan bölgelerde, gönüllü İtfaiyecilik geliştirilmiştir. Olay yerine en yakın mesafede bulunan gönüllü itfaiyeciler çok kısa süre içinde toplanmakta, yangına trafik kazalarına veya çökme olaylarına müdahale edebilmektedir. Çağrı cihazları ile yangını haber olan gönüllüler işlerini bırakarak, bazen kendi araçları ile bazen taksi ile, bazen bisiklet ile itfaiye istasyonuna gelmekteler. Genellikle kişilerin toplanması üç-dört dakika içinde tamamlanmakta ve olaya kısa sürede müdahale edebilmektedirler. Bazı ülkelerde gönüllü itfaiyecilerin ulaşım masrafları devlet tarafından ödenmekte, çok az ülkede belli bir ücret de verilmektedir. Almanya gibi bazı ülkelerde, 5 yıl gönüllü itfaiyecilik yapan kişi askerlikten muaf tutulmaktadır. Tokyo'da, bugün 25500 civarında gönüllü itfaiyeci mevcuttur. Gönüllü itfaiyecilerin Tokyo İtfaiyesine büyük yardımı olduğu, bunlardan kalabalığı kontrol, yangın Yangın ve Güvenlik il Sayı 61 Mart 2002 yerini gözetleme, deprem yerinde kurtarma ve enkaz kaldırma gibi görevlerde yararlanıldığı belirtilmektedir. Bunun yanında gönüllü itfaiyecilerin gerçek yardımının depremden sonra olacağı, zira Tokyo'da yüksek şiddetli bir depremde 300 adet yangın olacağı tahmin edilmektedir. Gelişmiş ülkelerde; 18 yaşını tamamlamış, ancak 46 yaşından gün almamış, hizmetin gerekli kıldığı zihinsel ve bedensel uygunluğa sahip ve sağlık açısından elverişli olduğunu bir hastane raporu ile belgeleyen, katılmak istediği kurtarma birliğine yakın yerde oturanlar gönüllü kurtarıcı veya gönüllü itfaiye için başvurabilmektedir. Kabul olanlar gerekli temel er eğitimine katılmakve bu eğitimi başarı ile tamamlamak zorundadırlar. Gönüllü itfaiyeci ve kurtarıcılara; eğitime veya herhangi bir müdahaleye katılabilmesi için gerekli olan izin, ücret veya maaşında ya da diğeryasal haklarında herhangi bir azalma olmaksızın ve bir tatil gününden düşülmeksizin işveren veya yetkili amiri tarafından verilir.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=