kelerde olduğu gibi önleme, kurtarma, eğitim ve söndürme görevini yapan bir kuruluş değil. İtfaiyelerimiz yol yıkayan, park ve bahçeleri sulayan, halka su dağıtan, pankart asan, baca temizleyen hatta yasalara göre kanalizasyon temizlemesi gereken bir kuruluş olmaktan kurtarı lmalıdır. İtfaiyecinin zorlu bir yaşamı var. İtfaiyecilerin aldıkları ücret de yoksulluk sınırının altında, itfaiyecilerin gelirleri yükseltilmeli ve özel bir statüye getirilerek riskli meslekler sınıfına alınmalıdır. Sivil Savunma ve İtfaiye teşkilatları birleştirilerek "İtfaiye ve Sivil Savunma Genel Müdürlüğü" kurulmalıdır. İdaresi yerel yönetimlere verilmeli, genel müdürlük organizasyon, koordinasyon, standardizasyon ve eğitim konularında yetkili olmalıdır. Deniz yangınları , orman yangınları ve kara yangınları en azından Büyükşehir Belediye sınırları içinde bir merkezden yönetilmelidir ve sorumlusu bir kuruluş olmalıdır. İtfaiye araç ve gereçlerine standart getirilmeli, temel özellikleri bütün şehirlerde aynı olmalıdır. Bu hem yardımlaşma, hem de üniform eğitim için zorunludur. İtfaiyelere kaynak temini için, zorunlu sigorta sistemi getirilmeli, emlak vergisine itfaiye payı konulmalı ve belediyelerde bütçenin en az % 3'nün itfaiyelere ayırılması zorunlu kılınmalıdır. Halkımızın ve öğrencilerimizin yangından korunma konusunda eğitim görmesi için yayınlar hazırlanmalı, programlar yapılmalı, Gönüllü İtfaiyecilik Yasası çıkarılmalı ve Sivil Savunma Genel Müdürlüğü altında ülke geneline yaygınlaştırılmalıdır. Özet olarak, itfaiyecilerin meslekte daha iyi hizmet verilebilmesi amacıyla; itfaiyelerin personel sayısı nüfusa uygun olarak belirlenmeli; şehir planlamasında itfaiye birimleri ve hidrantlar dikkate alınmalı; riskin büyük olduğu noktalarda itfaiye birimleri kurulmalı; sağlık, güvenlik, yangın, kurtarma gibi acil yardım ihbar telefon numaraları tek merkez ve tek numarada birleştirilmeli ve itfaiye personeli birinci derecede riskli meslekler grubunda değerlendirilmeli, çalışma şartlarına iyileştirmeler getirilmelidir. Ülkemizde de artık itfaiye, olması gereken yere gelmeli ve gereken önem Aynı binalardan, aynı cihazlardan ve verilmelidir. Ülke itfaiyesi halen sahipsiz aynı personelden yararlanmak ve daha ve yetimdir. iyi hizmet vermek için Hızır Acil Servisleri, İtfaiye ve Sivil Savunma Genel Mü- Bir sosyal tesisi yok, bir hastanesi dürlüğüne bağlanmalıdır. yok, tanıtan ı yok, savunanı yok. İtfaiyelerin daha iyi duruma gelmemesinde, en büyük faktör yasal düzenlemelerdir. Çağdışı diyebileceğimiz yasal düzenlemeler nedeniyle, itfaiye gerçek kimliğine şimdiye kadar ulaşamamıştır. Eğitimini alarak yaptıkları iş meslek olarak bile kabul edilmiyor. Yasal düzenlemelere göre, itfaiyemiz gelişmiş ülkelerde olduğu gibi önleme, kurtarma, eğitim ve söndürme görevini yapan bir kuruluş değildir. Bunun yanısıra itfaiyelerimiz yol yıkayan, park ve bahçeleri sulayan, halka su dağıtan, pankart asan, baca temizleyen hatta yasalara göre kanalizasyon temizlemesi gereken bir kuruluş olmaktan da kurtarılmalıdır. itfaiyeler artık öksüz kalmaktan kurtarılmal ı , milli servetin kurtarılması, tarihi zenginliklerimizin korunması ve insanımızın can güvenliği için olması gereken yere gelmelidir. 0 Yangın ve Güvenlik m Sayı 71 Mayıs-Haziran 2003 -------------
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=