14 ITULUMBACI Müsteşar için büyük elçi dışarıda bekletilirken beni uçakta karşıladılar. Bu itfaiyecinin itfaiyeciye verdiği değerin bir simgesiydi. Özellikle de; Japonya'da 1989 yılında itfaiye eğitimi yaptığım şehire uğradığımızda; istasyonda itfaiye bandosu ve tören kıtası ile karşılamaları , birçok itfaiyecinin çocukları ve İtfaiye sevgisi farklıdır. Bir kez içine girerseniz sizi büyüler. Bir daha ayrılamazsınız. itfaiye Müdürlüğünün özel arabas ına da binmişti. Yerel televizyonlar da onu izleyip, çekm işlerdi. Hayallerinin gerçek olması, gösterilen sevgi ve ilgi, Bob'u o kadar etkilemişti ki, doktorların söylediğinden tam üç ay daha fazla yaşamıştı. Bir gece bütün yaşam belirtileri dramatik bir şekilde yok eşleri ile istasyona gelmeleri müsteşarı ması olası değildi. Oysa oğlunun hayallerini olmaya başlayınca, hiç kimsenin yalnız hayretler içinde bırakmıştı. Her ne kadar gerçekleştirmesini istiyordu. ölmemesi gerektiğine inanan başhemşire, aile müsteşar gösterilen ilginin benden kaynak- bireylerini hastaneye çağırdı. ladığını söylediyse de, bence asıl önemlisi - "Bob! Büyüyünce ne olmak istediğini hiç itfaiyeci olmamdı. Tanınmasanız bile, Dünya- düşündün mü? Hayatında neler olmasını Daha sonra Bob'un itfaiyede geçirdiği günü nın neresine gidersin gidin itfaiyeci olduğu- dilediğin ve hayal ettiğin oldu mu?" diye sordu. hatırladı ve itfaiye müdürlüğüne telefon açıp nuzu söylerseniz farklı bir itibar görürsünüz. -"Anneciğim, ben büyüyünce hep itfaiyeci Bob'un bu dünyaya veda ederken yanında, Size sevgi ile imrenerek yaklaşırlar. olmak istedim". Anne gülümsedi ve.. özel kıyafetleri içinde bir itfaiyecinin bulundurulmasının mümkün olup olamayacağını itfaiye bir aile gibidir. Ama ülkemizde bu -"Dileğini gerçekleştirebilecek miyiz bir sordu. itfaiye Müdürü; ailenin reisi olmadığından itfaiyecilerimiz bakalım" dedi. Daha sonra, Arizona'daki sahipsiz ve yetimdir. Her itfaiye bulunduğu şehirdeki Belediye Başkanının inisiyatifine bırakılmıştır. Bizim itfaiyecilerimiz özverilidir. Her gün kahramanlık ve cesaret örnekleri veren itfaiyeciler ne kahraman, ne gazi, ne de şehit olarak görülür. Yaralandığı zaman gazi, öldüğü zaman şehit olarak değerlendirilmesi bir yana, görev başında yaralanan itfaiye müdürlüğüne gitti ve orada yüreği en - "Bundan daha iyisini de yapabiliriz. Beş az Arizona kadar büyük itfaiyeciler ile tanıştı. dakika içinde oradayız. Bana bir iyilik yapar Ona oğlunun son isteğinden söz etti ve mısınız? Sirenlerin çaldığını duyduğunuzda, oğlunun itfaiye arabasına binip şehirde küçük yangın olmadığı anonsunu yaptırabili r bir tur atmasının mümkün olup olmadığını misiniz? Sadece itfaiyecilerin önemli bir sordu. meslektaşlarını ziyarete geldiklerini söyleyiniz ve lütfen onun odasının penceresini açınız" - "Bundan daha iyisini de yapabiliriz. Eğer diye yanıtladı . veya ölen itfaiyeciler bir kuruş tazminat bile oğlunuzu Çarşamba sabahı saat yedide hazır alamaz. Fakat, itfaiye sevgisi farklıdır. Bir kez içine girerseniz sizi büyüler. Bir daha ayrılamazsınız. Son zamanlarda, hikaye şekline dönüştürülen İnternet sitelerindeki bir yazıyı değiştirmeden aktarmak istiyorum. Olay Arizona'da yaşayan altı yaşındaki Bob'un hikayesidir. Anne, altı yaşındaki lösemiyle savaşan oğluna bakarken dalıp gitmişti. Kalbi, acı içinde olmasına rağmen, kararlılık duygusunun da etkisini hissediyordu. Her ebeveyn gibi de oğlunun büyümesini ve umutlarını gerçekleştirmesini istemişti. Ama bu, artık mümkün değildi. Löseminin buna fırsattan ıYANGIN ve GÜVENLİK SAYI 80 ederseniz, onu o gün şeref konuğu yapar, kimliğine büründürürüz. Bizimle itfaiye müdürlüğüne gelir, bizimle yemek yer, yangın söndürmeye gelir. Hatta bize ölçülerini verirsen, ona üzerinde Arizona itfaiyecilerinin sarı renk üzerine işlenmiş ambleminin olduğu gerçek bir itfaiyeci kostümü diktirir, lastik botları ısmarlarız. Hepsi Arizona'da üretiliyor." Üç gün sonra, bir itfaiyeci Bob'u aldı , ona elbisesini giydirdi ve hasta yatağından itfaiye arabas ın a kadar eşlik etti. Bob, itfaiye arabasına kuruldu ve müdürlüğe doğru yol almaya başladı. Kendini çok mutlu hissediyordu. O gün Arizona'da tam üç yangın ihbarı olmuştu. Değişik itfaiye arabalarına, hatta Yaklaşık beş dakika sonra hastaneye merdivenli bir itfaiye aracı ulaştı. Merdiveni açtı ve Bob'un üçüncü kattaki odasına doğru yaklaştı. Tam ondört itfaiyeci Bob'un odasına tırmandılar. Annesinin izniyle onu kucakladılar ve ona, onu ne kadar sevdiklerini söylediler. Ölümle pençeleşen Bob itfaiye müdürüne baktı ve; -"Efendim ben şimdi gerçekten itfaiyeci miyim?" diye sordu. - "Bundan şüphen mi var Bob?" diye yan ıtladı müdür. Bu kelimelerden sonra Bob gülümsedi ve gözlerini sonsuza dek kapattı. •
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=