Ä°stanbul BüyükÅŸehir Ä°tfaiye Eski Müdürü, Ä°TÜ öÄŸretim üyesi, TTMD üyesi, TÜYAK Vakfı ve DerneÄŸi Kurucusu, Onursal BaÅŸkanı, Yangın ve Güvenlik Dergisi’nin Danışmanı olan ve geçtiÄŸimiz yıl aramızdan ayrılan Prof. Dr. Abdurrahman Kılıç düzenlenen organizasyon ile anıldı. 7 Temmuz 2022 tarihinde, Ä°TÜ Makina Fakültesi Orhan Öcalgiray Konferans Salonu’nda düzenlenen organizasyonda Prof. Dr. Abdurrahman Kılıç’ın çalışma arkadaÅŸları, TÜYAK yetkilileri, sevenleri, ailesi ve yakınları katıldı. Türkiye’de kendi alanında birçok öncü çalışmaya imza atan Prof. Dr. Abdurrahman Kılıç’ı bir kez daha rahmetle anıyoruz.

Ä°TÜ Makine Fakültesi Dekan Yardımcısı Prof. Dr. Haluk Erol

Organizasyonda konuÅŸan Ä°TÜ Makine Fakültesi Dekan Yardımcısı Prof. Dr. Haluk Erol, bir dönem Prof. Dr. Abdurrahman Kılıç’ın öÄŸrencisi olduÄŸunu belirterek kendisini akademik yönüyle anacağını belirtti. Abdurrahman Hoca ile ilk karşılaÅŸmasının 1985 yılının Eylül ayında olduÄŸunun altını çizen Erol, “Bitirme ödevimi yapmak üzere kendisiyle görüÅŸmüÅŸtüm. Henüz yeni öÄŸretim üyesi olmuÅŸtu ve çok hevesliydi. Kendisiyle bu süre zarfında uzun sohbetler yapma imkanımız oldu. Sohbetlerimizde akademik konuları, ülkenin durumunu ve sektörde yaÅŸananları deÄŸerlendirirdik. Bugün anlıyorum ki bu sohbetler akademik benliÄŸimin oluÅŸumunda önemli dokunuÅŸlar olmuÅŸlar. Bu toplantı vesilesiyle kendisine sevgi, saygı ve ÅŸükranlarımızı sunuyoruz” dedi.

TÜYAK Vakfı BaÅŸkanı Taner KaboÄŸlu

KonuÅŸmasında hocayı anmak için gelen tüm konulara teÅŸekkür eden KaboÄŸlu sözlerini ÅŸu ÅŸekilde sürdürdü; “Kendisinin yokluÄŸuna alışmamız oldukça zor oluyor. Hocamız Vakfı büyük güçlüklerle 1992 yılında kurduÄŸunu bize anlatırdı. O dönemde sektörün ve ülkenin ileri gelen insanlarını bir araya getirmek, vakfın kurulmasıyla ilgili bütün prosedürleri ve yasal süreçleri idare etmek ile ne kadar çok uÄŸraÅŸtığını, vakfın ve sonrasında kurulan derneÄŸin kıymetinin bilinmesi için bu konuları sürekli bizimle paylaşırdı. Hocamızın yangın sektörünü bir çatı altında toplandığını, ÅŸekillendirdiÄŸini ve yön verdiÄŸini söylesek sanırım yanlış olmaz. Bu sektör için profesyonel anlamda kim varsa hepimizin hayatına, mesleki kariyerine dokunmuÅŸluÄŸu ve etkisi mutlaka vardır. Bu sektörün içinde tüm bireylerin kurumların üzerinde bir Abdurrahman Kılıç etkisi vardır. Sektörün geliÅŸmesi ve geliÅŸmiÅŸ ülkeler seviyesine çıkaması için hiç bitmeyen ve tükenmeyen bir enerji ile çalışırdı hocamız. Vakfımızın tüm faaliyetlerini hem yangın bilincinin artması hem de sektörümüzün geliÅŸmesi ve ileri gitmesi hem de sektörümüzü oluÅŸturan bireylerin bilgi düzeyinin artması için ne gerekiyorsa yapılması konusunda bizleri her zaman yüreklendirirdi. 2004 yılında yine sektörün ileri gelenleriyle birlikte Yangından Korunma DerneÄŸi’ni de hocamız kurdu. O tarihten itibaren vakfımız ve derneÄŸimiz birlikte çalışarak Türkiye yangın güvenliÄŸi konusuna liderlik etti ve liderlik etmeye devam ediyor.”

TTMD Sarven ÇilingiroÄŸlu

Abdurrahman Kılıç ile dostluÄŸunun 1985 yılına dayandığını ifade eden Sarven ÇilingiroÄŸlu, “O dönemde Ä°TÜ’de yüksek lisans öÄŸrencisiydim. Kendisinden güneÅŸ enerjisi sistemleri dersini almıştım. Daha sonra yüksek lisans tezimi Prof. Dr. Aksen Öztür ile hazırlamıştım. Aksen Hoca aynı zamanda Abdurrahman Hocanın da termodinamik hocasıydı. Bu vesile ile kürsüde sohbet toplantılarımız baÅŸlamıştı. Bu toplantılara o dönem Makine Fakültesi Dekanı olan YaÅŸar Özemir, Abdurrahman Kılıç, Ä°hsan Gülferi ve bazen de can dostum Kazım Beceren katılırdı. Bu 36 yıllık dostluÄŸumuzda çok anılarımız birikmiÅŸti. 1986 yılında yüksek lisans tezimi hazırlarken Ä°BB’nin üniversiteden Ä°stanbul’un yangından korunmasına yönelik araÅŸtırma yapmasını istemesi, hocanın yangınla ilgili yolculuÄŸuna baÅŸlamasına neden olmuÅŸtu. Mimarlık fakültesiyle birlikte Ä°stanbul’un risk haritası oluÅŸturuldu. Risk haritalarına göre itfaiye ulaşım hesapları yapılarak gerekli istasyonlar haritalarda belirlendi. Hocamla birlikte Türkiye’nin yangınla mücadele ÅŸekli bilimsel bir boyut kazandı” ifadelerin kullandı.

Sevil KılÄ±ç  

1982 yılında Maçka Fakültesi’nde bir mimarlık öÄŸrencisi olduÄŸunu, eÅŸi Abdurrahman Kılıç’ın ise aynı bölümde hoca olduÄŸunu ifade eden Kılıç, “O yıllarda mutlaka karşılamışızdır diye konuÅŸurduk ama bir birimizi hiç fark edememiÅŸtik. Sonra aradan 20 yıl geçti, 2003 yılında ilk kez karşılaÅŸtık. Kader bizi yirmi yıl sonra karşılatırdı ve geçen yıla kadar bu birliktelik hiç bitmedi. Onu her gün özlüyorum ve her gün özleyeceÄŸim ve bu hiç bitmeyecek. Aslında bu bir veda konuÅŸması da deÄŸil. Hayatıma geldiÄŸi ve bana sonsuza dek yaÅŸayacak güzel anılar bıraktığı için ona teÅŸekkür ediyorum. Onun hayatında en yakın dostu Fındık’tı. Fındık’tan sonda Fitnat geldi hayatına. Fitnat da onun hep yanına ve yöresinde yer aldı. DiÄŸer bütün köpekler onu çok severdi ve koÅŸarak yanına gelirdi, onda yer alan sevgiyi hissediyorlardı sanırım. Köyümüz Çatalca’da yer alıyordu ve onun en sevdiÄŸi yerlerden biriydi. Fidanlar dikti, çiçekler yetiÅŸtirdi, üzüm baÄŸları kurdu, bunların hepsini sevgi ile yaptı. EmeÄŸin, dostluÄŸun ve vefanın ne demek olduÄŸunu çok iyi bilirdi eÅŸim.

O çok iyi bir babaydı bunu en çok kızım bilir. O seven anlayan, dinleyen, paylaÅŸan bir babaydı. Ayrıca torunlarıyla da arası çok iyiydi. Gezmeyi çok severdi birlikte birçok yer gezdik. Pandemi gelince hayatımızı altüst etti. Bizim aramızdan ayrılmasına da pandemi sebep oldu. O korkuyla kontrollerine gidemedik, geç kaldık. Birlikte çok güldük, aÄŸladık, dinledik, anılar biriktirdik. Yaz geçti, kış geçti bahçemizde hep çiçeklerimiz oldu. Åžiirler müzik hep hayatımızdaydı. Manolya aÄŸacını bir baÅŸka seviyordu, ona hep saray lalesi derdi. En sevdiÄŸi aÄŸaçların arasında bir de kiraz aÄŸacı vardı. Oraya gittiÄŸimizde o aÄŸacın altında mutlaka oturur nefes alır dinlenirdi, bütün haftanın, ayların yorgunluÄŸunu atardı. Emekli olması hayatında hiçbir ÅŸey deÄŸiÅŸtirmedi, daha çok çalıştı. Hep çalıştı çok mutlu bir insandı. Artık onun yokluÄŸunu onu kaybetmenin üstesinden gelebileceÄŸimi ve bunlarla yaÅŸayacağı biliyorum. Ama bir daha asla aynı olmayacak. Bu çok zor geçen bir yıldı. Bu süre içinde her zaman yanımda olan, bana desteÄŸini sevgisini esirgemeyen baÅŸta çocuklarıma, kardeÅŸlerime ve bir telefon uzakta olduÄŸunu hatırlatan yakınlarıma ve arkadaÅŸlarıma teÅŸekkür ediyorum.”

Dr. Gökhan Bal 

“Sayın hocamı saygıyla, minnetle, rahmetle ve özemle anıyorum. Alisine sevenlerine buraya gelen gelmeyen tüm dostlarına tekrar baÅŸsaÄŸlığı diliyorum. Hocamızla 2002 yılında araÅŸtırma görevlisiyken tanıştım. O sıralar yüksek lisans yapıyordum ve bir konu üzerinde araÅŸtırma içindeydim. Abdurrahman Hocamızla birlikte Kazım Hocamızın da yıllardır yangın güvenliÄŸi konusundan çalıştıklarını ve artık insan yetiÅŸtirmek için bu alanda ilgi duyacak bir kiÅŸi arayışında olunduÄŸunu öÄŸrendim. Bunun üzerine vefatına kadar geçen 19 yıl boyunca hep hocamızla birlikte çalıştım. Kendisi benim hem akademik kariyerimde hem özel sektörde danışmanım, yol göstericim oldu. Hocamızla çalışmaya baÅŸladığımız ilk zamanlardan sonra ben de bazı soruları cevaplayabilecek düzeye geldiÄŸimde beraber gittiÄŸimiz toplantılarda benden ‘iyi bir öÄŸrenci yetiÅŸtirmiÅŸsiniz hocam’ diye bahsettiklerinde hocam da çok büyük bir tevazu göstererek ‘çırak ustayı geçmezse usta usta deÄŸildir’ derdi. Aslında deÄŸil ben Türkiye’de bu konudaki tüm uzmanlar toplanıp beraber hareket ederek bir çalışma yapsak, hocamızın ortaya çıkarmış olduÄŸu esreleri taklit edebilir miyiz bilmiyorum. Türkiye genelinde bir yönetmelik çıkarılması, sempozyumlar düzenlenmesi, dernekler kurulması inanılmaz eserler. Biz elimizden geldiÄŸi kadar onu takip ediyoruz.”