Japonya Ä°tfaiye Genel MüdürlüÄŸü tarafından 20-23.11.1993 tarihinde Tokyo’da düzenlenen Uluslararası Ä°tfaiye Konferansı’na davet edildim. Bu tarihte Ä°stanbul Ä°tfaiye MüdürlüÄŸü görevini yürütüyordum. Daha önce Japonya’da itfaiye eÄŸitimi gördüÄŸüm, sonra Japonya’nın Kitakushi itfaiyesi ile Ä°stanbul itfaiyesi'ni kardeÅŸ itfaiye yaptığımız ve ayrıca Japon kurtarma eÄŸitmenlerini
Ä°stanbul Ä°tfaiyesini eÄŸitmeleri için getirdiÄŸimden beni ÅŸahsen davet ettiler. Söylediklerine göre bütün ülkelerin genel müdürlerini çağırmışlar, beni ise isimle davet etmiÅŸler. Zaten ülke genelinde itfaiye genel müdürlüÄŸü olmayan bir ülkeyiz, isteselerdi bile çağıracakları bir yetkili yoktu. Günümüzde hala ülke genelinde ülkemiz itfaiyesini temsil edecek bir itfaiye makamı yok.

Ä°mparator ve imparatoriçe için özel bir yer ayrılmıştı. Ä°mparator çok yavaÅŸ yürüyordu ve başını hafif eÄŸerek selamlıyordu. Kısa boyluydu, hatta imparatoriçeden daha kısaydı. Ä°mparatoriçe ile yerlerine oturdular. Konferansa baÅŸarılar dilediÄŸi kısa bir konuÅŸma yaptı. Ellerim kızarıncaya kadar alkışladım. KonuÅŸmasından dolayı deÄŸil böyle bir toplantıyı onurlandırdığı için alkışlamıştım.

DüÅŸünüyorum da, medeniyet insana verilen deÄŸerle ve büyüklük alçak gönüllülükle saÄŸlanıyor. Ä°nsana deÄŸer veren ülkelerde itfaiyeye ve itfaiyecilere de deÄŸer veriyor. Kim bilir belki bir zaman gelir, ülkemizde de insana öncelik verilmeye ve deÄŸer verilmeye baÅŸlanır.